स्वार्थी लोक

अशे कशे आसता काय लोक...

काम आसताना कशे जाता म्होवासारखे गोड़ हे लोक..

आनि काम जाले कि हाव कोण आनि तू कोण..

मागीर परत मेकळें आपल्याक जाय ते अर्थ घेवन परत वाद करपाक..

एका वेळार आपलो अपमान जालो म्हणून बोवाळ घालपी हे लोक..

नजर सुद्दा घालचे ना म्हणपी हे लोक..

रोकडेच काम आसता तेन्हा कशे येता काय तळवे चाटुक..

लोकांची मना कळच ना काय हांका..

काय फक्त जमता नात्यांचो फायदो घेवंक हांका..

Proposal

He told me once, that he likes someone....

I asked, "Who is the lucky girl?"

And he replied by saying exactly what I secretly wanted to hear, "It's You"

Though I told him Two Months later, but it was an YES even at that moment...

Six years later, we are married now😊😊

SITA😊

Everytime I read about sita a pang runs downs my heart. I feel some sort of connection towards her and her pain. How she was wronged by the once she loved with her whole heart until one day she just couldn’t bear it anymore and had to say ‘not any more’. She could have ended her life long back but  she waited because she knew she just can’t leave abruptly leaving her responsibilities half way. Everytime she had that childlike excitement about being with her loved once some how she got a brutal punch of unexpected behaviour or rather say breaking of the immense trust she had in them; specially the one who meant everything to her and whom she devoured with all that she had; the love of her life, her Ram. I don’t know why I could never connect with Ram; but Sita feels like home; like a part of me or wise versa.

She loved unconditionally 

He too, may be

But he had greater responsibilities 

Responsibilities which made him hurt the one, he crossed the ocean for

Indeed a strange love story

Love is strange; it can make us do things we never expected from ourselves.

But more than that it’s the story of a strong women ‘SITA’. A perfect tale explaining how a women does things, for her loved ones, leaving aside her self respect, losing herself, until one day she finally stands up for herself. It’s a story of tolerance, strength, innocence, tenderness and most of all the girl who knew how to love.

In the quest for approval,
Running away from all the betrayal,
A life that we all want to portray,
Hardly any real.

Likes and dislikes define us,
That is how we want to recognise us.
Leaving true experiences behind,
Social media is where we are confined.

The frame is not just a square.
Widen your horizons and be aware.
Realise your own value,
And drop the game of compare.

Their life is not just what is being shown.
They are crying and they are lone.
We all are same in this game,
With our own share of fame, name and shame.

So drop the quest for other’s approval,
And strive for your own approval.
Accept your own self,
Do not be just another book in the shelf.
Understand all your weaknesses and your strengths,
And you will go to greater lengths.

Well, there is always a difference between a LIE and a HIDDEN TRUTH
Sometimes, CIRCUMSTANCES make you hide the truth.
That does not mean that you are LYING.
It has to be done, because, at times COVERING a certain truth is the best CHOICE for the moment.
Because you are not ALTERING the truth.
You are just keeping it HIDDEN, until the PERFECT MOMENT.

प्रत्येकालाच
व्यक्त होण्याची गरज असते ....
मनाचा भार
हलका करण्यासाठी,
प्रत्येकालाच
एका जिवाभावाच्या माणसाची
गरज असते..... 

ज्याच्या व्यक्त होण्यातही,

व्यथा असते.. 

त्याच्यापेक्षा कमनशिबी,

जगात कोणीच नसते.. 

कळत नकळत 

आपण आपल्याच 

चक्रव्यूहात अडकून जातो...... 

आपल्याला जे वाटतं 

तेच समोरच्यालाही वाटलंच पाहिजे

असं आपणच ठरवून 

मोकळे होतो..... 

दर कविमनाची इच्छा असते
की
कुणाची तरी कविता आपल्या साठी स्फुरावी
अन
कुणाच्यातरी गाण्याला सूर आपल्या मुळे लाभावे
मग भलेही,
ती कविता कितीही रटाळ का असेना
अन गाणं कितीही बेसूर का असेना 

People say that love makes you mad,

But i am happy ours made me glad.

Glad to have you,

To be with you.

Our love lifts me up,

When the going gets rough.

There isn't any stalking,

And definitely no blackmailing.

I can be me,

Just like the old me.

No restrictions,

No submissions.

Just pure love,

Like a peaceful white dove.

Your love is my biggest strength,

And my leap to the greatest length.

It is my best version,

And bringing out the better one is the next mission.

Thank you for entering into my life,

And for introducing me to my real self.
Thank you for transforming me,
And for being with me.

तुझ्या माझ्यात काय होतं 

काही नसूनही जणू खूप काही होतं 

एवढी वर्षं समोर असूनही

कधीच नाही जे समझलं 

ते शेवटी एका क्षणांतच उमजलं 

ते प्रेमच होतं 

किती तरी जन्मांचं जणू संचित होतं 

आपलं एक होणं जणू निश्चित होतं 

नियतीला जणू हेच मंजूर होतं 

तुज्या माझ्यात काय होतं 

काही नसूनही जणू खूप काही होतं 

मन आज पुन्हा त्याच वाटेवर चालू पाहतंय 

परिणामांची पर्वा ना करता पुन्हा मुक्त वाहू पाहतंय 

चूक कि बरोबर 

जणू कसरत हि तारेवर 

हे सगळं झुगारून 

सगळं काही विसरून 

मन पुन्हा प्रेमात पडू पाहतंय 

पुन्हा एकदा तीच चूक करू पाहतंय 

भ्रमनिरस 

भ्रमनिरस व्हायला किती वेळ  लागेल आपण काहीच सांगू शकत नाही. कधी कधी क्षणात, तर कधी कधी एवढी वर्षं बरोबर राहूनही आपल्याला कळत नाही की आपण चूक करत होतो. ज्याच्यावर आपला पूर्ण विश्वास असतो, ज्याच्या बद्दल आपल्याला वाटतं कि काहीही होऊ दे हा माणूस आपल्याच बाजूने राहील, किंबहुना आपली बाजू समझून घेईल, निदान तसा  प्रयत्न तरी करेल, जेव्हा तोच माणूस आपल्याला एकटा पाडतो, तेव्हा त्याच्या पेक्षा मोठं दुःख नसतं. सगळ्यांच्या समोर तोच जेव्हा म्हणतो की आपणंच चुकीचे होतो आणि आपल्याला जो त्रास होतोय ती आपल्याच चुकीची शिक्षा आहे आणि आपल्याला रढायला एकटच सोडून जातो तेव्हा आपण सगळ्या लोकांमधे असून सुद्दा एकटे पडतो. आपल्याला बोलावसच वाटत नाही कारण आपल्याला माहित असतं  कि आपण काहीही बोललो, कितीही स्पष्टीकरण दिलं तरी पुढच्याला ते कधीच कळणारं  नसतं. वरून आपण असे बोललॊ म्हणून आपण कसं नाटक करून स्वतःकडे सगळ्यांचं लक्ष वेधून घ्यायचा प्रयत्न करतोय हेच आपल्याला दर्शवलं जाईल ह्याची आपल्याला पूर्ण खात्री असते. जेव्हा आपल्याला असं वाटायला लागलेलं असतं कि हा माणूस तर पूर्ण पणे आपला आहे आणि आपल्याला तो पूर्ण समझलाय अशाच वेळी त्याचं असं काही रूप समोर येतं कि आपल्या भ्रमाचा फुगा एकदम फुटतो आणि आपण खालती जमिनीवर आदळतो. आणि ते ही असे की आपलं आपल्यालाच आता उठून बसावा लागणार असत आणि आपल्या जख्मानाही आपणच मलम लावावं लागणार  असतं. आणि हे आपल्याला अचानक कळतं, एवढ्या वर्षानंतर, जेव्हा आपल्या हातात मागं वळणं हा पर्याय शिल्लकच राहिलेला नसतो. :-( :-(:-(

COURAGE

Life is full of CHALLENGES,

But you need little bit of COURAGE,

To TACKLE them....

Life is full of SORROWS,

But you need searchlight of COURAGE,

To find HAPPINESS in it.....

Life is full of DISAPPOINTMENTS ,

But you need fire of COURAGE,

To light the lamp of HOPE in it.....

Life is full of UNFAVORABLE people,

But you need COURAGE,

To stay FIRM on your decisions....

Finally,

Life is full of DIFFICULTIES,

But,

You need CORE INGREDIENT of COURAGE,

To make the DISH of your life more and more TASTY....