Life is changing.
The reason yet unknown.
I know its changing
But the reason is still hiding itself
As if behind the wail of bride’s gown

Yeah its indeed changing
From informative shows to boring love stories
And from mature decisions to unnecessary worries

Yeah indeed its changing
From hatred to love
As if happiness itself is kneeling in front of me with a bow

But i can’t accept this feeling
May be
For some more time it still needs to remain under the ceiling

☺️☺️☺️☺️

म्हटलं आज खूप दिवसांनी
पुन्हा लेखणी उचलुया ...
भावनांनी भरून वाहणारी
मनाची खोली रिकामी करूया...

पण काहीच सुचेनासं झालं...
माझं मलाच हे असं काय झालं?

वाटतंय जणू शब्दांनाही गंज चढलाय,
जुन्या लोखंडी अवजारांसारखा
जणू त्यांनाही थकवा आलाय....

एकी कडे मनात भावनांची गर्दी झाली होती.
जणू पिंजऱ्यातल्या पक्षांप्रमाणे
त्यांनाही बाहेर पडायची घाई झाली होती....

सगळेच जणू एकाच बरोबर बाहेर येऊ पाहत होते
मनातील सारे भावंही आजच मुक्त होऊ पाहत होते....

आज खूप दिवसांनी लिहायला बसले
म्हणून असेल कदाचित....
लिहायची सवयच मोडली होती कदाचित....

 पण आता खूप मोकळं वाटतंय
मोठं ओझंच जणू खाली उतरतंय.

कारण
आज खूप दिवसांनी पुन्हा लेखणी उचलली
आणि भावनांनी तुडुंब भरलेली मनाची खोली
शेवटी एकदाची रिकामी केली.....

😊😊😊😊😊😊😊

मनातील काही गोष्टी ,
मनातंच राहू द्याव्यात.....
न सांगताच जणू,
त्या परस्परांना समझाव्यात....

शब्दांना जशी काही,
रजा द्यावी....
न बोलताच जणू,
विचारांची पेटी उघडावी.....

खरंच काही गोष्टी मनातच राहू द्याव्यात....